Günaydın Yol Arkadaşım, Varlığın ve seninle iletişim halinde olabilmek, yollarımızın kesişmesi bana güç veriyor. Bir süredir "geçicilik" üzerine düşünüyorum. Çünkü birçok şeye geçmemesi için sıkıca tutunur ve benim zannederim. Yaklaşık 13 yıldır çalıştığım iş yerinden haziran sonu ile elimde hiç bir gelecek planı yokken ayrıldım. Aynı zamanda mesleğimi de geride bırakmış oldum. Benimki nasıl bir tasarımsa, işten ayrılığımı takip eden ilk iki ay "şimdi ne olacak" lar ve türlü felaket senaryolarıyla geçti. Uykusuz geceler, azıcık uyuduğumda da çılgın ve aynı rüyalar, kaygı, güçsüz hissetme... Panik butonum fena halde aktive olmuştu. Kırmızı alarmlar ciyak ciyak ötüyorken zihnim bulanık bir su gibi olmuştu. Bu hal, beni yıllardır aceleci davranmaya, hata yapmaya, akabinde de kucağıma pişmanlığı verdiği için oldukça tanıdık bir his ve tahmin edersiniz ki bir o kadar öğretici. Üfleyerek yemeye çalıştığım yoğurdu bu sefer "yemesem de olur...